Therapie aan de Praktijk voor Integratieve Psychologie is gebaseerd op een model voor integratieve psychotherapie. Primair gaat dit model uit van werken in, met en door middel van de therapeutische relatie. Ik combineer DSM-differentiële diagnostisering met vier scholen:
– Transactionele Analyse (klassiek) voor interactie-patronen en ego-functioneren,
– Self Psychology (m.n.in termen van adaptatie, realiteitsvinding, affect-aspecten, integratie, I-You boundary, self esteem, self agency) voor denken over de verhouding van het self ten opzichte van de Ander en de wereld,
– Object Relations voor het achterhalen van interne interactionele werkmodellen en voor developmental werk.
– Neurowetenschappelijke inzichten omtrent affect (dys)regulatie aan de hand van de inzichten van Allan Schore, Stephen Porges, de affective neuroscience-ideeën van Jaak Panksepp, en de interpersoonlijke neurbiologische ideeën van Dan Siegel om er een paar te noemen
Het werk in de spreekkamer gaat uit van de gedachte dat een zgn. intermediate experiential space (Winnicott) via co-creatie opgebouwd wordt, zodat de dynamiek van psychische functies van de cliënt geëxploreerd kan worden.
Het werk gebeurt vanuit een combinatie van denken in termen van intern conflict en denken in termen van deficiënties.
Praktijk voor Integratieve Psychologie 